Niemand luistert naar me.

Niemand hoort je echt. Dat knaagt.

 

Zeg je wel eens eerlijk wat je werkelijk voelt?

Al zo vaak heb je niet gezegd wat je er werkelijk van vindt, dat de drempel steeds hoger is  geworden. Niemand hoort je echt en dat knaagt aan je.

En nu is er weer zo’n moment dat je voelt, nu kan het.

Je wandelt lekker in de natuur en overal barst het groen los.

Ook jij staat op springen: “Vraag me eens iets!’ roep je van binnen.

Maar je zegt niets

 

Je man begint over Corona. Voor je het weet gaat het gesprek over speculaties over de toekomst van de economie.

Je haakt af. Je luistert nog maar half. En je denkt over wat je eigenlijk wil.

Je wilt kunnen delen: over hoe je van je werk baalt. Hoe de kinderen niet luisteren naar je juf-rol. Je zorgen over je ouders.

Over hoe alleen je je voelt en dat je de passie voor elkaar mist.

 

Maar je durft niet. Voor je het weet klinkt het niet goed. Krijg je het standaard-antwoord ’loslaten, geen zorgen over maken’.

Of nog pijnlijker: het wordt opgevat als een verwijt en je krijgt een tegenaanval.

Je wilt zo graag geen ruzie, of ontkent worden.

stel laat handen bijna los

verbroken contact

 

Je komt dit vaker tegen. Niemand hoort je echt. Hoe vaak baal je niet van het altijd klaar staan, luisterend oor zijn voor anderen. Je partner, kinderen en zelfs ouders. Ze verwachten van alles van je.

En jij draagt de boel.

Dat kun je ook, je weet dat jij een van de sterkeren bent. En het voelt ook als je plicht en soms fijn; dat jij er voor hen kan zijn.

En tegelijkertijd. Wat meer me-time zou goed zijn, maar die neem je niet. Dat knaagt.

Eigenlijk weten ze niet eens wat jouw behoefte is, want dat deel je zelden. Of als je het zegt, lijkt het wel of ze het niet kunnen horen.

Je voelt je dan zo eenzaam en niet gesteund.

Eigenlijk voel je je nog het beste als je alleen bent. En dan mis je ze weer…

 

Ook op je werk is de verbinding kwijt.

Zoals op je werk laatst nog, tijdens een vergadering vroeg de manager echt om input. De werkvoorraden lopen op en er wordt druk gelegd om harder te werken.
Maar de suggestie van een collega wordt direct van tafel geveegd. Met de bekende ‘kan niet, mag niet, is al geprobeerd, zijn we mee bezig.. ‘argumenten’.

Een week later stap je dezelfde vergadering met een zucht, gelaten binnen; wat een tijdverspilling. De achterstand groeit, klanten moeten steeds langer wachten op een reactie.

‘Waarom wordt er niets aan gedaan!

BRUL je inwendig. Maar niemand hoort het en dat knaagt aan je.

Je hebt wel een idee, maar zegt het niet. De ongeschreven regels in het team houden je tegen. De cultuur van de oude teleurstellingen en ‘ze doen toch niks met wat we zeggen’.

Je ziet wel een mogelijke aanpak. Maar niemand hoort je.
En als je íets niet wilt, is het onderwerp worden van het geroddel, als braafste meisje van de klas  buitengesloten worden.

Dus je zegt niks, houd je goede idee en oplossing binnen, haakt af. Laat ze het ook maar zelf uit zoeken.

Inmiddels is de baan waar je ooit zo bevlogen aan begon ‘werken voor het geld’ en een sleur geworden.
En eigenlijk heb je geen binding meer met je collega’s en het bedrijf.

Dat knaagt.

Want zo wil je helemaal niet zijn. Zo wil je niet met je werk omgaan. Dat is echt niet hoe je wilt leven.

En daarmee ben je niet het voorbeeld voor je kinderen dat je wilt zijn. Je wilt dat dat ze zichzelf mogen zijn. Dat ze mogen zeggen waar ze van houden en daar voor gaan.

Niemand hoort je echt. Dat knaagt

Luister je wel?

Kortom: je voelt je onbegrepen, onmachtig en onzichtbaar 

Terwijl zo je best doet. Wel naar anderen luistert.

Niet gehoord worden voelt zó eenzaam

DAT HOEFT NIET. Zo’n gevoel tijdens een gesprek of als je contact probeert te maken. Dat je niet goed kunt zeggen wat belangrijk voor je is en niet gehoord wordt.

In een spiegelgesprek ontdek je precies wat je nodig hebt om je te verbinden met je kern zodat drempels verdwijnen en jij weer écht contact maakt.

Stel je voor dat je wel écht contact krijgt.

Stel je voor dat jij je echt durft uit te spreken. Helemaal kan delen wat je belangrijk vindt, hoe je je voelt. Zonder je in te houden of scherpte.

Zodat je die echt diepe verbinding maakt, met jezelf en de ander. Van daaruit luister en spreek je vol zelfvertrouwen.

Je man hoort echt wat je bedoelt en is zelfs blij met je ideeën. De gevreesde kritiek en ruzie blijft uit. Hij zegt je steun toe, moedigt je aan door te gaan. Wat een opluchting, je voelt je gelijk minder alleen staan.  Je voelt de frisse wind op je gezicht, een traan waait uit je ooghoek. ontspanning? verlangen?

Zullen we morgen weer zo’n wandeling maken, schat?

vrouwen begripvol contact

Echt begrepen worden

Je hebt er echt zin.

Je wordt gehoord!

Echt fijn.

Je voelt je gezien en zonder iets te doen waardevol voor anderen.

Stel je voor dat je ook op je werk zorgeloos kan delen wat belangrijk voor je is. Dat je je uitspreekt en gehoord wordt. Zelfs bedankt wordt voor je voorstel.
Vanuit kernverbinding luister en spreek je vol rust en zekerheid. Je manager is blij met je bijdrage, zelfs verrast over je input. Hij zegt je steun toe en moedigt je aan meer oplossingen aan te geven.
Wat een opluchting.

Je collega’s nodigen je uit om mee te gaan lunchwandelen en zeggen: “nou, zo wordt er gelukkig eindelijk iets gedaan aan de achterstanden. Wat goed dat je het durfde te zeggen”. Je gloeit van trots en voelt dat je er toe doet.

Je ouders bedanken je voor je hulp en vragen wat ze voor jouw kunnen doen. En jij durft in plaats van de gebruikelijk – ‘nee hoeft niet’ te zeggen; ‘JA GRAAG’. Kunnen jullie een dag oppassen? Ik wil zo graag een dagje rust, helemaal niks, boek lezen in de tuin of sauna. Echt even tijd voor mezelf.

rust alde feanen

Verbonden met alles en iedereen

Terug naar je kern, jezelf

En daar lig je dan in de zon, net een heerlijke flatwhite gedronken. Wat een verschil,

hoor je de vogels zingen? 🎶ik ben🎶.

Er hoeft even niks anders.

Alleen te zijn. Alles wordt gehoord.

Zo’n warm gevoel, van tijdloosheid en diep verbonden met alles.

Je voelt je gesteund en kan de wereld het beste van jezelf geven.

Zonder angst voor afwijzing of buiten de groep te vallen. Je gevoel van geluk en verbinding laait op. Wat een rust.
Er is hier zoveel mooi nieuw groen aan het opkomen.

Je hebt er echt vertrouwen in dat je dit vaker kan.

De eerste stap: een goed gesprek.

Als je niet gehoord wordt en dat knaagt. Als voelt dat je geen kernverbinding kan maken met jezelf en anderen; Plan dan een spiegelgesprek in. Ik kan ik je leren luisteren en spreken vanuit je kern. En om met goede vragen en voorbij je oordelen te gaan in een betekenisvol gesprek. Zodat je echt diepgang in relaties opbouwt. Je er mag zijn en gehoord wordt.

❤️ Reserveer nu .

spiegel contact met mondkapje

contact via de spiegel

In een Spiegelgesprek help ik je om dieper te kijken en samen reflecteren we op hoe jij met echt contact maken omgaat. Welke knelpunten je tegenkomt en waar kan jij terecht om verder te werken aan jouw contact doelen. Dat is mogelijk mijn training maar kan ook het aanraden van een boek, filmpje of volg een inspirerend persoon zijn.

Dus wil je

…je niet meer aan hoeven passen om erbij te horen?

…jezelf blijven?

…leren hoe je liefdevol en stevig contact met je kern maakt?

…jouw relaties met anderen structureel kunnen verdiepen?

…met zelfvertrouwen dingen bespreken die ertoe doen?

benut mijn volle aandacht en de ruimte je eigen vragen te stellen. Je krijgt direct bruikbare tips om mee aan de slag te gaan.

Ik hoor je graag snel.profiel foto ingrid

Tot binnenkort in de spiegel,

Liefs Ingrid

 

Wil je een reactie geven? Dit artikel staat ook op LinkedIn, laat daar jouw verhaal horen.